Przyszła zamieszkana ziemia (Hebrajczyków 2:5)

Wyrażenie „przyszła zamieszkana ziemia” o której pisze Paweł w liście do Hebrajczyków 2:5 jest dobrym przykładem tego jak wnikliwie Przekład Nowego 

Świata (PNŚ) podchodzi do tłumaczenia z języka greckiego na język polski. Zwrot ten „oikoumene” PNŚ jako jedyny z przekładów Biblii poprawnie oddaje na „zamieszkaną ziemię”.

 „Gdyż nie aniołom podporządkował przyszłą zamieszkaną ziemię, o której mówimy.”

O jakiej ziemi tu mowa? Zamieszkanej czy bezludnej? Oczywiście że zamieszkanej! Taką właśnie ziemię zamieszkaną przez prawych ludzi posiądą w dziedzictwie duchowi bracia Pana Jezusa. Nawet nie aniołom, ale właśnie im przyobiecał to Bóg. Ale skoro teologia chrześcijańska w swej interpretacji nauki o zbawieniu teleportowała wszystkich dobrych ludzi z ziemi do nieba, to żeby jakoś wyjaśnić tę trudność próbuje tak zrelatywizować i rozwodnić te oczywiste słowa co do ziemi, żeby udało się upchnąć tutaj w tym miejscu także i niebo. Dlatego wiele przekładów NT oddaje słowa z Hebrajczyków 2:5  przez mało precyzyjny „przyszły świat”, niż jak powinno być poprawnie za oryginałem greckim – „zamieszkaną ziemię”.

Przekłady greckie

Zerknijmy najpierw do przekładu greckiego w wydaniu katolickim, gdzie występuje tutaj słowo  gr.”oikoumene”:

                       

Jak widać ten dosłowny przekład o dziwo nadzwyczaj dobrze  jak na katolicki oddaje tutaj ów zwrot przez „zamieszkaną ziemię”. Identycznie ma  międzywierszowe tłumaczenie Westcotta & Horta i oparty na nim Kingdom Interlinear Translation wyd. Świadków Jehowy, jak też Przekład Nowego Świata:

                       

Benjamin Wilson w swoim Diaglocie przełożył na „zamieszkana przez ludzi przyszłość”. Stefanus w Textus Receptus przetłumaczył gr. „oikoumene” na „zamieszkany świat”, więc też nienajlepiej:


                          

Nie popisały się też w tym względzie przekłady  Biblii w języku ojczystym:

„Nie aniołom bowiem poddał przyszły świat, o którym mówimy” Biblia Tysiąclecia
„Przecież nie aniołom poddał ten przyszły świat, o którym mówimy” Biblia Poznańska
„Bo nie aniołom poddał świat, który ma przyjść, o którym mówimy” Biblia Warszawska

We  wszystkich trzech przekładach w Hebrajczyków 2:5 zastosowano wariant „przyszły świat”. Trzeba zauważyć że PNŚ któremu zarzuca się błędy translacyjne, okazuję się choćby tylko  na tym przykładzie całkiem rzetelny, w czym po raz kolejny przewyższa zaserwowane tutaj niedokładne przekłady katolickie.

„Gdyż nie aniołom podporządkował przyszłą zamieszkaną ziemię, o której mówimy” Przekład Nowego Świata

Czasami słowniki co prawda podają dla  gr.”oikoumene” w kolejnym znaczeniu definicję „świat”, ale nie jest to jego ścisła etymologia. Słowu „świat” odpowiada bowiem grecki „kosmos”. W niektórych przekładach Biblii używa się w. polskim słowa „świat” również jako odpowiednika trzech innych wyrazów greckich (ge; aion; oikoumene) i pięciu hebrajskich (ʼerec; chedel;cheled; ʽolam; tewel). Powoduje to pomieszanie pojęć i mylne skojarzenia, utrudniające poprawne zrozumienie danych wersetów. Tłumaczenie „świat” w tekście jest do przyjęcia o ile wyjaśniono w przypisie, że chodzi o mieszkańców ziemi, świat ludzki potocznie mówiąc. Jednak przemianowanie tego wyrazu na „niebiański przyszły świat” z pominięciem ziemi będzie przeinaczeniem. Owszem, przyobiecanym dziedzictwem namaszczonych duchem jest zarówno to co w niebie jak i na ziemi (Hebr 2:8), ale czy Paweł miał na myśli tylko jakąś duchową rzeczywistość? Czy to raczej nie ziemska dziedzina królestwa ma być poddana i podporządkowana Chrystusowi i jego współkrólom jak czytamy o tym w wielu miejscach w Piśmie? (Mat 5:5; Obj 5:10).

Psalm 72:8 „A poddanych będzie miał od morza do morza i od Rzeki po krańce ziemi.”

Psalm 2:6-9 „Ja ustanowiłem mego króla na Syjonie, mojej świętej górze”.  Powołam się na postanowienie Jehowy; rzekł do mnie: „Ty jesteś moim synem; ja dzisiaj zostałem twoim ojcem.  Proś mnie, bym ci dał narody w dziedzictwo i krańce ziemi w posiadanie.  Potłuczesz je berłem żelaznym, niczym naczynie garncarskie je roztrzaskasz”.

Definicje gr. „oikoumene” w ważniejszych słownikach biblijnych.

Strong’s Concordance

zamieszkana ziemia, ludzkość zamieszkanej ziemi; obszar ziemi zamieszkany przez ludzi; zamieszkały świat

Thayer’s Greek Lexicon

1. Zamieszkana ziemia, a. w greckim piśmiennictwie często jako „obszar ziemi zamieszkany przez Greków w kontraście do ziemi Barbarzyńców b. terytorium imperium Rzymu Łk 2:1 c.cała zamieszkana ziemia, świat. Łuk 4:5; 21:26; Dz 24:5; Rzym 10:18: Obj 16:14; Heb 1:6; Mat 24:14; mieszkańcy ziemi Obj 3:10; Obj 12:9.

2. zamieszkany wszechświat, świat; alternatywnie stan wszystkich rzeczy po powrocie Chrystusa. Hebr 2:5; 2:8. Widać tutaj w pkt 2. uczynioną nadinterpretacją wymuszoną najpewniej przez wyznawaną doktrynę o powszechnym zbawieniu w niebie.

Friberg, Analytical Greek Lexicon

1. zamieszkana część ziemskiego świata (Mat 24:14)

2. mieszkańcy ziemi, ludzkość (Obj 12:9)

3. w bardziej ograniczonym sensie jako Imperium Rzymskie i jego mieszkańcy (Łuk 2:1)

Lou-Nida, Greek-English Lexicon of the NT

powierzchnia ziemi zamieszkana przez ludzi, w przeciwieństwie do niebios w górze – ziemia, świat

Gingrich, Greek NT Lexicon

1. zamieszkana ziemia, świat

2. świat ludzki

3. mieszkańcy Imperium rzymskiego

Z. Abramowicz Słownik Grecko-Polski

1. okolica zamieszkana

2. kraje greckie, barbarzyńskie; ziemia zamieszkała; świat

3. przyszły świat, królestwo Chrystusa

Popowski, Wielki Słownik Grecko-Polski Nowego Testamentu                     

Popowski chociaż w głównym znaczeniu użył „zamieszkała ziemia”, to w Hebrajczyków 2:5 „przyszły świat”. Nie zapominajmy że jest on duchownym katolickim, więc można zrozumieć taką interpretację tego wersetu.

Pozostałe słowniki tłumaczą przeważnie w pierwszym znaczeniu: „świat ludzki”.

Termin „oikoumene” występuje w NT dokładnie 15 razy

Mateusza 24:14
Łukasza 2:1
Łukasza 4:5
Łukasza 21:26
Dzieje 11:28
Dzieje 17:6
Dzieje 17:31
Dzieje 19:27
Dzieje 24:5
Dzieje 10:18
Hebrajczyków 1:6
Hebrajczyków 2:5
Objawienie 3:10
Objawienie 12:9
Objawieni 16:14

W prowadzonych tu rozważaniach interesują nas zwłaszcza te wersety które odnoszą się do przyszłej ziemi. Obok omawianego Hebrajczyków 2:5 greckie „oikoumene” zawierają też Dzieje 17:31, gdzie Paweł już wprost precyzuje o jaki przyszły zamieszkany „świat” mu chodzi. Fragment ten wskazuje na mający się odbyć niebawem powszechny dzień Sądu, w którym będzie sądzona cała ludzkość mieszkająca wówczas na ziemi. Nie chodzi tutaj o mieszkańców niebios.

Dzieje 17:31„Ustalił bowiem dzień, w którym zamierza w prawości sądzić zamieszkaną ziemię przez męża, którego wyznaczył, udzielił też gwarancji wszystkim ludziom przez wskrzeszenie go z martwych”.

Dzień Sądu jak wynika z przytoczonego tekstu jeszcze nie nadszedł i jest przed nami, Będzie trwał 1000 lat, sędziami będą 144 000 i  tyczy się ludzkość mieszkającej podczas tego okresu tu na ziemi. Jezus oznajmił swym apostołom, że gdy „przy odtworzeniu” zasiądzie na swym tronie, oni również będą „zasiadać na dwunastu tronach”, aby sprawować sąd (Mt 19:28; Łk 22:28-30). Paweł wykazał, iż chrześcijanie „powołani na świętych” będą sądzić świat (1Ko 1:2; 6:2). A Jan ujrzał w wizji tych, którym dano „władzę sądzenia” (Obj 20:4). W świetle powyższych wypowiedzi niewątpliwie chodzi o apostołów i innych świętych. Potwierdza to też druga część tego wersetu, w której wspomniano, że mają oni także panować z Chrystusem przez 1000 lat. Będą więc razem z nim królami i sędziami.

1 Koryntian 6:2„Czy nie wiecie, że święci będą sądzić świat? A jeśli świat ma być przez was sądzony, to czy nie potraficie rozsądzać spraw bardzo błahych”.

Objawienie 20:4 „I ujrzałem trony, i byli ci, którzy na nich zasiedli, i dano im władzę sądzenia. Tak, ujrzałem dusze tych, których stracono toporem za świadczenie o Jezusie i za mówienie o Bogu, tych, którzy nie oddali czci ani bestii, ani jej wizerunkowi i którzy nie przyjęli znamienia na swe czoło ani na rękę. I ożyli, i królowali z Chrystusem przez tysiąc lat.”

Psalm 96:12, 13 „Niech się wielce raduje pole i wszystko, co na nim jest. Zarazem niech wszystkie drzewa leśne zakrzykną radośnie przed Jehową. Bo przyszedł; bo przyszedł sądzić ziemię. Będzie sądził żyzną krainę w prawości, a ludy w swej wierności.”

Konkluzja sprawy zatem jest taka, że przyszła „nowa ziemia” w królestwie Bożym, to nie jakiś enigmatyczny i bliżej nieokreślony świat czy kosmos w charakterze nieba, ale literalna „zamieszkana ziemia” [oikoumene], której zgodnie z obietnicą Bożą oczekujemy. Oczekujemy nie tylko „nowego nieba” ale też „nowej ziemi”. Jest to bardzo ważny fragment Biblii ponieważ przeczy on idei Kościoła Rzymskokatolickiego, która ogranicza zbawienie do jednej tylko dziedziny życia w przyszłym królestwie Bożym, mianowicie do sfery niebiańskiej. Przy czym ziemia ma niby to rozpaść się na kawałki w  międzyczasie, co jest ewidentną nieprawdą w świetle powyższego oświadczenia apostoła Pawła.  Sprawa jest więc na prawdę poważna.

One thought on “Przyszła zamieszkana ziemia (Hebrajczyków 2:5)”

Dodaj komentarz