• Wiarygodność. Przekład Nowego Świata jest oparty na aktualnych opracowaniach biblistów i uczonych oraz najbardziej wiarygodnych starożytnych manuskryptach. Natomiast angielska Biblia króla Jakuba z 1611 roku opiera się na rękopisach, które często są mniej dokładne i pochodzą z późniejszego okresu niż te, które wykorzystano przy opracowaniu Przekładu Nowego Świata.

• Wierność. W Przekładzie Nowego Świata dołożono starań, żeby wiernie przekazać orędzie natchnione przez Boga (2 Tymoteusza 3:16). Autorzy wielu przekładów Pisma Świętego podążają za ludzkimi tradycjami kosztem wierności wobec orędzia biblijnego. Na przykład zastępują osobiste imię Boże, Jehowa, tytułami w rodzaju „Pan” czy „Bóg”.

• Dosłowność. W przeciwieństwie do swobodnych parafraz Przekład Nowego Świata jest dosłowny — w takiej mierze, by nie używać niezrozumiałego słownictwa ani nie zaciemniać sensu tekstu biblijnego. Swobodne tłumaczenia greckiego i hebrajskiego tekstu Biblii nierzadko pomijają ważne szczegóły lub odzwierciedlają ludzkie poglądy.

Brakujące księgi. Kościoły katolicki i prawosławny umieszczają w swoich przekładach Biblii księgi nazywane często apokryfami. Jednak utwory te nie znalazły się w kanonie żydowskim, a przecież w Biblii powiedziano, że właśnie Żydom „powierzono święte oświadczenia Boże” (Rzymian 3:1, 2). Dlatego Przekład Nowego Świata i wiele innych współczesnych przekładów Biblii słusznie pomijają księgi apokryficzne.

Brakujące wersety. W niektórych przekładach dodano wersety lub sformułowania, które nie znajdują się w najstarszych dostępnych rękopisach biblijnych. Przekład Nowego Świata nie zawiera tych dodatków. Co ciekawe, w wielu współczesnych przekładach też pominięto takie późniejsze wstawki albo przyznano, że ich dodanie nie znajduje uzasadnienia w najbardziej wiarygodnych źródłach *.

 

Różnice w słownictwie. Czasami przekłady dosłowne są niejasne lub prowadzą do błędnych wniosków. Na przykład wypowiedź Jezusa zawarta w Ewangelii według Mateusza 5:3 często jest tłumaczona: „Błogosławieni ubodzy w duchu” (zobacz na przykład BT, Bg czy Bp). Wiele osób przekonało się, że literalny przekład tego wersetu jest niejasny, a niektórzy sądzą, że Jezus podkreślił w tych słowach wartość pokory lub życia w ubóstwie. Jednak miał on na myśli, że prawdziwe szczęście wynika z uświadomienia sobie, iż potrzebujemy Bożego przewodnictwa. W Przekładzie Nowego Świata dokładnie oddano tę myśl słowami: „świadomi swej potrzeby duchowej” (Mateusza 5:3) *.

• Na temat Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata poważany tłumacz Biblii i uczony, Edgar J. Goodspeed, w liście z 8 grudnia 1950 roku napisał: „Interesuje mnie Wasza praca misyjna oraz jej ogólnoświatowy zasięg i bardzo mi się podoba ten naturalny, jasny i dynamiczny przekład. Mogę potwierdzić, że przebija z niego rozległa, solidna i poważna wiedza fachowa”.

• 

  Edgar J. Goodspeed