Cała księga Jeremiasza tyczy się ludu Izraela i to on jest adresatem nie zaś Babilon czy jego król. Tak jak wcześniej miałem przyjemność już napisać, 25 r. Jeremiasza dopiero przepowiada jakiekolwiek poddaństwo, najazdy wraz ze zburzeniem miasta, oraz łączy to wszystko z 70 letnią niewolą. Czas wypowiedzenia tego proroctwa to rok 605 pne = 1 rok Nebo. Rozdział 29 natomiast opisuje wydarzenia po pierwszym uprowadzeniu tj. w 7 roku Nebo (597 i 618 u ŚJ), gdy zabrana została do Babilonu tylko śmietanka i co znamienitsi spośród ludu, w tym Daniel. Jednak nie jest to ta właściwa niewola, gdyż jak wiadomo Jerozolima jeszcze stoi, niewola inaczej też w Biblii zwana wygnaniem miała się jednak zacząć od:

 – uprowadzenia całego ludu
 – zniszczenia miasta 
 – spustoszenia ziemi na 70 lat i jej karne sabaty
 – kraj Judy wyludniony i bez żadnego mieszkańca

Owo dopełnienie się 70 lat „dla Babilonu” ma sens jedynie wtedy, gdy tak właśnie przetłumaczy się ten werset z Jr 29:10, ale jak możemy się przekonać sporo przekładów oddaje tę frazę inaczej i raczej jako „w Babilonie”, co wynika też w sumie z całego kontekstu tego rozdziału.
Zatem owo dopełnienie się 70 letniej niewoli w czy już nawet dla Babilonu z Jr 29:10 nie odnosi się do już trwającego uprowadzenia całej Judy, gdyż ma to dopiero nadejść i mieć miejsce w 18 roku Nebu (587 a 607 wg. ŚJ), gdy spalona zostanie świątynia, spustoszona ziemia i wyludniony ,ale już cały kraj i lud uprowadzony.

„(…)i Nebuzaradan, dowódca straży przybocznej, wziął ich i zaprowadził do króla Babilonu do Ribli. A król Babilonu zadał im cios i uśmiercił ich w Ribli, w krainie Chamat. Tak Juda poszła ze swej ziemi na wygnanie.” (2Kl 25:20-21)

„I cała ta ziemia stanie się miejscem spustoszonym, dziwowiskiem, a narody te będą musiały służyć królowi Babilonu przez siedemdziesiąt lat”’.” (Jer 25:11)

„(…)I spalił dom prawdziwego Boga, i zburzył mur Jerozolimy; również wszystkie jej wieże mieszkalne spalono ogniem, a także wszystkie jej cenne przedmioty, by spowodować zniszczenie. Tych zaś, którzy ocaleli od miecza, uprowadził do niewoli do Babilonu i zostali oni sługami jego i jego synów, dopóki nie zaczęło panować królestwo Persji — by się spełniło słowo Jehowy wypowiedziane ustami Jeremiasza, aż ziemia spłaciła swe sabaty. Przez wszystkie dni swego spustoszenia obchodziła sabat, by się dopełniło siedemdziesiąt lat.” (2Kn 36:19-21)

Gdyby to proroctwo o 70 latach podlegania Babilonowi miało się już spełniać z Jer 29 r. to musiało, by się też logicznie zacząć już w 609 pne, natomiast pierwsza branka jeńców żydowskich i ta sytuacja dotyczy tylko śmietanki z ludu w pierwszym uprowadzeniu, czyli w 7 roku Nebukadneccara w 597 pne (618 w naszej). Zatem przy takim układzie nie pasuje 70 lat dominacji Babilonu nad Judą i narodami 609-70=539, oraz nie pasuje też 618-70=548, bo musi wyjść w 537 pne a nie wychodzi. Stąd to nie jest ten właściwy 70 okres a który miał dopiero nadejść w 18 roku Nebo, a z nim liczyć się dopełnianie 70 lat spustoszenia ziemi i całkowitego wyludnienia, bowiem ziemia w tym czasie z 29:10 nie była jeszcze spustoszona i nie poczęły się jej 70 letnie sabaty, jak też zburzenie miasta itd.Tylko taki układ pasuje. Dlaczego? Już wcześniej bo w ks. Kpł 26:14-46 powiedziano, że jeśli Żydzi nie dochowają wierności Jehowie, to spotka ich za to kara i zostaną uprowadzeni jako jeńcy pomiędzy inne narody, kraj spustoszony i będzie obchodzić sabat przez cały czas swego spustoszenia, a po jakimś czsie ludowi okazana łaska.

Profesor Johan Rolf Furuli w II tomie swej pracy pt. „Chronologia Asyrii Babilonii i Egiptu” odnośnie siedemdzięsioletniej  letniej niewoli Hebrajczyków w Babilonie wspomnianej w Pismach zauważył: