Ukaranie króla Babilonu po 68 latach?

Ukaranie króla Babilonu po 68 latach?

Niektórzy zwracają uwagę na fakt, że jeżeli liczyć od 607 pne do 539 pne, wówczas król Nabuhodonozor II zgodnie z zapowiedzią z Jer 25:12, nie zostanie ukarany po 70 latach, ale po 68. Czy rzeczywiście jest tutaj nieścisłość?

Jeremiasza 25:12 „Ale gdy upłynie 70 lat, pociągnę do odpowiedzialności króla Babilonu i tamten naród za ich przewinienie’, oświadcza Jehowa, i na zawsze uczynię z ziemi Chaldejczyków bezludne pustkowie”.

Zadowalające wyjaśnienie znajdziemy w Strażnicy nr. 13 z 1980 roku, strona 9 akapit 10:

„Perski pogromca Babilonu, Cyrus Wielki, nie przywrócił w Jeruzalem władzy królewskiego domu Dawida. Zdobył pogański Babilon w 539 roku p.n.e., czyli na dwa lata przed upływem „siedemdziesięciu lat” opustoszenia krainy judzkiej. Sam siebie ogłosił królem Babilonu i nie zmienił od razu kursu polityki babilońskiej dynastii Nabuchodonozora. W związku z tym narody ujarzmione przez obalone mocarstwo w dalszym ciągu służyły „królowi babilońskiemu”, dopóki nie skończyło się 70 lat. Dopiero w siedemdziesiątym roku wyludnienia Judy uwolnił Cyrus Wielki wygnańców żydowskich od bezpośredniego podporządkowania królowi Babilonu i pozwolił im wrócić do ojczyzny, by odbudowali swój zdewastowany kraj oraz stołeczne Jeruzalem wraz ze świątynią (Ezdr. 1:1 do 3:2). W ten sposób Jehowa pociągnął do odpowiedzialności Babilończyków „za ich przewinę”, którą się obciążyli wobec Boga izraelskiego (Jer. 25:12, BT, wyd. I).”

Jak wyjaśniono wyżej, Cyrus Wielki sam siebie ogłosił królem Babilonu, o czym donosi tzw. Cylinder Cyrusa:

„Ja jestem Cyrus, król świata, wielki król, król prawowity, król Babilonu, król Sumeru i Akadu, król czterech krańców (ziemi), syn Kambyzesa (Ka-am-bu-zi-ia), wielkiego króla, króla Anszanu, wnuk Cyrusa [I] (…) potomek Teispesa (…) z rodu (który) zawsze królował” (Ancient Near Eastern Texts, red. J. Pritchard, 1974, s. 316).

Ezdrasza 5:13 „Niemniej w pierwszym roku Cyrusa, króla Babilonu, król Cyrus wydał rozkaz, by odbudowano ten dom Boży” 

Trzeba pamiętać, że głównym adresatem pierwszych 12 wersetów 25 rozdziału proroctwa Jeremiasza, nie jest król babiloński Nabuchodonozor, lecz naród izraelski i ziemia Judy. Babilon jest adresatem tego proroctwa o tyle, o ile ma to związek z Izraelem. Ukaranie Nabuhodonozora nie następuje z chwilą upadku Babilonu w 539 pne, ale z rzeczywistym końcem niewoli. Niewola ta kończy się w 537 pne, kiedy lud izraelski zasiedla się na nowo w ziemi Judy na mocy dekretu Cyrusa. Co to za wolność skoro w 539 pne lud przebywa jeszcze w niewoli w Babilonie? Zmienił się tylko król babiloński z Baltazara na Cyrusa, więc z punktu widzenia Izraelity nadal nie ma to żadnej różnicy.

Ezdrasza 1:1-3 „W pierwszym roku Cyrusa, króla Persji — żeby się spełniła zapowiedź Jehowy przekazana przez Jeremiasza — Jehowa skłonił Cyrusa do ogłoszenia po całym królestwie słów, które ten utrwalił na piśmie: Tak mówi Cyrus, król Persji: ‚Jehowa, Bóg niebios, dał mi wszystkie królestwa ziemi i polecił zbudować dla Niego dom w Jerozolimie, która jest w Judzie. Ktokolwiek z was należy do Jego ludu, niech Bóg będzie z nim. Niech wyrusza do Jerozolimy w Judzie i odbudowuje dom Jehowy, Boga Izraela. On jest prawdziwym Bogiem, którego dom był w Jerozolimie'”.

Ktoś powie może: no tak, ale czy to nie Nabuhodonozor miał być ukarany po 70 latach, a nie Cyrus? Tak patrząc, to nawet i sam Nabuhodonozor nie zostanie ukarany w 539 pne, bo w tym czasie już nie żył. Jak powszechnie wiadomo panował on w latach 604–562  pne, czyli zmarł na długo przed zburzeniem Babilonu. A to jego właśnie dotyczyło proroctwo o ukaraniu przez Jehowę po 70 latach. Daniel relacjonuje, że w momencie zdobycia Babilonu, królem który tej nocy ucztował popijając wino był Baltazar, a nie Nabuhodonozor.

Daniela 5:30 „Tej samej nocy Baltazar, król chaldejski, został zabity. A królestwo otrzymał Dariusz Med, który miał jakieś 62 lata”.

Z tego wynika, że tak na dobrą sprawę Jeremiasza 25:12 nie spełniło się ściśle na samym Nabuhodonozorze, ale w ogólnym sensie na królu Babilonu jako takim, jak i samym Babilonie. Zatem już choćby z tego względu, trzeba inaczej rozumieć te słowa.

Jeśli nie dotyczą one do końca samego Nabuhodonozora, lecz po części innego króla Babilonu, to nie upłynie 70 lat dla żadnego z nich. Zresztą w istocie nie mogło nawet, ponieważ w 609 pne Nabuhodonozor w ogóle nie był jeszcze królem, lecz jego ojciec Nabopolassar. Jeżeli miałoby upłynąć równe 70 lat po których Bóg miał go ukarać, to musiałyby się one zacząć w rzeczonym już 609 pne. Wtedy mielibyśmy 609-70=539. Natomiast chronologia klasyczna umieszcza pierwszy rok jego rządów w 604 pne, czyli dopiero 5 lat później. Tak czy siak, nijak nie wyjdzie 70 lat dla samego Nabuhodonozora.

Koniec końców wychodzi na to, że proroctwo z Jeremiasza 25:12 dotyczy innego króla Babilonu niż Nabuhodonozor, który uwalnia Izraelitów z niewoli, tym samym niejako traci kontrolę nad Izraelem, nie trzyma go dalej w jarzmie niewoli.  Zaś z Bożego punktu widzenia, głównie nie o sam moment zdobycia miasta i króla Babilonu w 539 pne tu chodzi, ale o faktyczne wyjście Judejczyków z niewoli z Babilonu w 537 pne. Wtedy 70 lat kary dla króla Babilonu to 607-70=537. Wobec tego rok 539 pne nie będzie spełnieniem tych słów z Jeremiasza. 

2 thoughts on “Ukaranie króla Babilonu po 68 latach?”

Dodaj komentarz